دست نوشته ها
دست نوشته ها

دست نوشته ها

کُندوک چوپان ها بهتر است یا کوهنوردان؟

کندوک چوپان ها بهتر است یا کوهنوردان؟

قمقمه های آب فلزی و استوانه ای شکل کوهنوردان که از آن بعنوان کتری استفاده میکنند را شاید اصلآ نتوان کُندوک نامید! کندوک نقره ای رنگِ دوده گرفته صحرانشینان و چوپان ها بسیار کوچک تر و نازک تر است و آب داخل آن با چند بوته خار و در کوتاه ترین زمان ممکن به جوش می آید، اما کندوک کوهنوردان بزرگتر و ضخیمتر بوده و تنها تفاوتش با کتری یا قوری، کمتر و بهتر جا گرفتن اش، داخل کوله پشتی است و از لحاظ سرعت جوش آوردن آب، تفاوت چندانی با یک کتری معمولی ندارد. تنها مزیت کُندوک های کوهنوردان در مقایسه با کندوک چوپانان، بهداشتی بودن و کم خطر بودن آن است، زیرا کُندوک چوپانها همان قوطی آلومینیومی سموم دفع آفات کشاورزی است که روی برچسب آن تصویر کله اسکلت ترسناکی چاپ شده و سموم کشنده ای داخل آن بوده است و اگر در ابتدای استفاده از آن، بطرز صحیح و بدفعات کافی آب بندی نشود، صاحبش را به همان کله اسکلت تبدیل میکند!

روش صحیح ساخت دسته کندوک:

درست کردن دسته کُندوک فقط یکی دو دقیقه زمان میبرد، وسط سیم فلزی را دور شکم کندوک قرار دهید و در همان قسمت دو سر سیم فلزی را تاب دهید و بدور هم بچرخانید، اکنون دو سر سیم را در بخش گلوی کُندوک قرار داده و با دست یا نوک انبردست بپیچانید و اضافات سیم را قطع کنید.


هشدار:
بیشتر قوطی ها و بطری های فلزی مانند قمقمه آلومینیومی آب و حتی قوطی های آبمیوه و نوشابه, یک لایه نازک مواد پلاستیکی (برای خورده نشدن آلومینیوم توسط رطوبت) بی رنگ در دیواره داخلی خود دارند و ممکن است موقع حرارت دیدن سرطانزا باشند و داخل آب وارد شوند. بهتر است قمقمه ارتشی تهیه نموده و از یقلوی آلومینیومی زیر قمقمه استفاده کنید, از فویل آلومینیومی نازک هم میتوان بعنوان درب یقلوی هنگام جوش آوردن آب و یا پخت غذا استفاده نمود. در صورت استفاده از در بر روی یقلوی, آب زودتر جوش می آید و بوی دود آتش نمیگیرد و خاکستر داخل آب ریخته نمیشود.


مطالب مرتبط:

کُندوک چیست؟



غروب شگفت انگیز


غروب خوش رنگ دیروز، روی یکی از تیغه های خلوت کوهستان شمال تهران...



زیبایی های دیروز تهران (عکس)



تهران از صبح تا شب بارانی، برفی، پر از مه و فوق العاده زیبا بود. کوله پشتی رو برداشتم رفتم حیاط، از گودال آب مورد علاقم کنار موزائیک های باغچه عکس گرفتم حرکت کردم به سمت توچال، از پارکینگ توچال به بالا برفی و پر از مه غلیظ بود، مهی که تا شب برقرار بود و جلوه خاصی به کوه و برف و نورها و سایه ها داده بود..


مناظر برفی ترین روز زمستان ۹۶

ابتدای توچال به سمت بام تهران


خداحافظ زمستان..

اینم عکس های برفی ترین روز زمستون سالی که گذشت، تصاویر اول و دوم رو از پیاده رو گرفتم و عکس سوم مسیر ابتدای توچال به سمت بام تهران. عکس چهارم از ایستگاه چشمه و تصویر پنجم، ایستگاه دوم توچال است. تصاویر بعدی از ارتفاعات بالاتر به علت مه غلیظ، عمق برف و بارش برف و بودن سه تا گرگ تو مسیر و سرعت زیادی که داشتم،وضوح کمی داشت به این پست اضافه نکردم..


پ.ن:

سالها بود تهران اینجوری برف نیومده بود. امیدوارم در تابستان امسال شاهد بارش همین اندازه برف باشیم و به کشاورزا هم به خاطر بارش برف بی موقع ضرر نخوره، برف و مه توی تابستون جالب باید باشه..