بین اتفاقات عجیب دیروز که تو مسیرم تا کوه اتفاق افتاد و دو تا از صمیمی ترین دوستانم رو پس از سالها به فاصله ۵ دقیقه از هم تو خیابون دیدم یه اتفاق برام تعجب آور تر بود. از کنار یکی رد شدم که آروم زیرلب میگفت....... این قسمت رو حذف کردم بنظرم تعریف نکنم بهتره شاید بدآموزی داشته باشه یا کفرآمیز باشه. اما نه نمیشه نگم اگه نگم این مطلب بی فایده میشه و باید کل پست رو حذف کنم. آقا هیچی! داشت آروم و پشت سرهم میگفت خدا ازت نگذره خدا!! خب این یعنی چی؟! تا چند دقیقه مغزم درگیر این حرفش شده بود که آخه این حرف یعنی چی.
بهتر بود میرفتم بهش میگفتم:
تو به تقصیر خود افتادی ازین در محروم
از که می نالی و فریاد چرا میداری!
یا اینو میگفتم:
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش میدهند!
و یا اینکه:
گربه ی مسکین اگر پر داشتی
تخم گنجشک از جهان برداشتی!
و یا:
لطف حق با تو مداراها کند
چونکه از حد بگذرد رسوا کند!
نمیدونستم ماجرا چیه فقط متعجبانه بدون اینکه واکنش نشون بدم رد شدم و رفتم...
پ.ن:
یه ماجرای دیگه هم هست مربوط به مشکلات کارمندان یه شرکت با منشی شرکتِ، این منشی در قسمت بالاتنه لباس زیر نمیپوشه و اندامِ شوهریابش! چه در حالت ایستاده و چه در حالت نشسته بطور مداوم به شش جهت مخالف در حال حرکتِ. بدین سبب کارمندان شرکت نفری چندهزارتومان پول گذاشتند رو هم شد سی چهل هزارتومان و با یه پاکت نامه حاوی پول ها که روش نوشته شده سوتی... بخر ببند، گذاشتند تو کشوی منشی شرکت و منشی بجای اینکه بره این زیرپوش رو بخره رفته یه تی شرت بدجور یقه باز خریده پوشیده اومده شرکت و وضعیت بدتر شده، مصرف چای نبات آب قند اینا بین مذکرهای شرکت رفته بالا، حتی صدای آبدارچی هم درومده میگه باید حقوق منو بیشتر کنید خسته شدم از بس لیوان قندی نباتی شستم سخت تمیز میشه لیوانای قندی شده چسبناک... نمیدونم آیا این ماجرا رو در پست جدید با عنوان "آیا مردم بلانسبت دیوانه شده اند؟! روانی ها" شرح بدم یا نه، بنظرم اخلاقی نیست و بیخیالش بشم بهتره..
ادیب بزرگ جناب یوهان ولفگانگ گوته فرموده:
آن که در جایگاه نخست است، حتماً دارای نقش نخست نیست. چه بسیار پادشاهان که از سوی وزیرانشان و چه بسیار وزرا که از سوی منشی هایشان اداره می شوند.
پ.ن:
شاید اگر فیلسوف بزرگ عالیجناب گوته در عصر ما میزیست این را هم اضافه میکرد:"و چه بسیار گونی های سیب زمینی که توسط زنانشان اداره میشوند!"
تو جهنم همه از اقیانوس حرف میزنن و میگریند و میخندند! اقیانوس جلوه ای آینه وار از رحمت بیکران خداست...
تا به یک بیمار یا یک سال خورده یا یک جَسَد بر می خورند در دَم میگویند: «زندگی باطل است!» اما اینان تنها خود باطل اند؛ خود و چشمانِ شان که جز یک نما از هستی را نمیبیند. فرو رفته در عمق افسردگی و آرزومندِ یک حادثهی کوچک که مرگ آوَرَد. این گونه چشم به راه اند و دندان برهم می سایند.
نام کتاب: چنین گفت زرتشت
نویسنده: فردریش نیچه
مترجم: داریوش آشوری
انتشارات: آگه. چاپ بیستم
شماره صفحه: پنجاه و هفتم
پ.ن:
این جمله حکیمانه مشهور رو یادتونه؟ "زندگی از بدو تولد مانند لیسیدن عسل از روی یک بته خار است!"
بر همین اساس زندگی همه آدمها دارای پستی و بلندی است با این تفاوت که یک سری مدام به خار، خراش، بریدن زبان و طعم شور خون فکر میکنند و ناله سر میدهند و آن تعداد دیگر انسان خوشبخت، مسحور عطروبو و شیرینیِ شهد آن عسل هستند..
تحقیقات پژوهشگران استرالیایی نشان می دهد یکی از راه های اصلی حفظ سلامتی، ایستادن و پرهیز از نشستن در ساعات طولانی است. کسانی که بیش از ۱۱ ساعت در روز می نشینند فارغ از اینکه در ساعات دیگر روز چقدر فعال و در حرکت باشند، به نسبت سایرین با احتمال بیشتری از مرگ زودرس روبرو هستند. این تحقیقات براساس داده ها و بررسی های شخصی بیش از ۲۰۰ هزار نفر بالای سن ۴۵ سال انجام شده است. پژوهشگران استرالیایی متوجه شده اند که خطر مرگ زودرس در مورد افرادی که بیش از ۱۱ ساعت در روز می نشینند حدود ۴۰ درصد بیشتر است و در مورد گروهی که روزانه بین هشت تا ۱۱ ساعت در حال نشستن هستند این احتمال ۱۵ درصد بیشتر از افرادی است که کمتر از چهار ساعت در روز در حال نشستن هستند. نتایج این تحقیقات روز ۲۶ مارس در نشریه «آرکایوز اف اینترنال مدسین» (Archives of Internal Medicine) منتشر شده است. مسئولان این تحقیقات می گویند که اطلاعات خود را در یک دوره چند ساله جمع آوری کرده و وسعت افرادی که در این تحقیقات شرکت کرده اند در دقت این تحقیقات نقش مهمی دارد. بخش عمده ای از اطلاعات جمع آوری شده براساس بررسی وضعیت افرادی صورت گرفته که ساعات طولانی را صرف تماشای تلویزیون می کنند. به گفته مسئولان این پژوهش در بسیاری از کشورهای پیشرفته افراد بالغ حدود ۹۰ درصد از اوقات فراغت خود را صرف کارهایی می کنند که در حالت نشسته است. در عین حال فقط نیمی از افراد معیار اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی یعنی دو ساعت و نیم فعالیت فیزیکی شدید در طول هفته را رعایت می کنند. با توجه به اینکه در کشورهای پیشرفته و مشاغل مدرن بسیاری از افراد اکثر اوقات روز در حال نشستن هستند باید از اوقات فراغت برای فعالیت های فیزیکی و یا کارهایی که مستلزم ایستادن است استفاده کرد. به گفته کارشناسان نشستن بیش از هشت ساعت در روز خطر کاهش طول عمر را به شدت افزایش می دهد و به همین خاطر اکثر افراد بزرگسال، به خصوص کسانی که بیشتر از ۴۰ سال عمر دارند باید فعالیت های دیگری برای اوقات فراغت خود پیدا کنند. صرف ساعات طولانی در مقابل تلویزیون و یا کامپیوتر یکی از زیانبارترین راههای صرف اوقات فراغت است. با وجودیکه دوره ای که این تحقیقات انجام شده فقط سه سال پیاپی بوده است اما نتایج آن با سایر هشدارها و دستورالعمل های پزشکی و سلامتی که قبلا نیز انتشار یافته اند همخوانی دارد. به عنوان نمونه از سالها قبل مراکز و کارشناسان بیماریهای قلبی هشدار داده بودند که افرادی که ساعت طولانی در روز در حال نشستن هستند بیش از سایرین با احتمال ابتلا به اضافه وزن، لختی ماهیچه ها ، مشکلات در مفاصل، نارسایی های قلب و عروق و حتی احتمال سکته و ایست قلبی روبرو هستند.
پ.ن:
طبق تحقیقات قبلی استرس و نگرانی مزمن، افسردگی و زیاد پای تلویزیون نشستن هم باعث بیماریها و مرگ زودرس میشوند. با این حساب، نکنه مُردیم حواسمون نیست؟!