دست نوشته ها

رابطه بین مطالعه کتاب و قطع شدن اینترنت

شاید باورش براتون سخت باشه. تمام کتاب هایی که از سال گذشته تو سایت دیوار برای فروش گذاشته بودم، بیشتر از ده جلد، و هیچ جوره فروش نمیرفت، تو این مدت کوتاه قطع شبکه اینترنت جهانی در ایران و محدودیت دسترسی به شبکه های اجتماعی، از طریق همین سایت دیوار به فروش رفت! همه خریدارها هم خانم بودند..

پ.ن:

معلوم الحال ها خجالت بکشند!

مطالعه کتاب سایت دیوار اینترنت کتاب مطالعه

نیما یکشنبه 3 آذر 1398 ساعت 10:05

نظرات 3 + ارسال نظر

مژگان

یکشنبه 3 آذر 1398 ساعت 21:22

خانوما تامل کنین باید خوشحال باشین یا ناراحت

متاسفانه کتاب های آنچنان مفیدی نخریدن!

حمیدرضا

چهارشنبه 6 آذر 1398 ساعت 14:14 https://hamidhavaeji.blogsky.com/1398/09/06/post-4/

یعنی چون اینترنت قطع بوده و عده ای نتونستند توی اینستاگرام لیچار بنویسند، از بی حوصلگی آمدند و کتاب های شما رو خریدند.

خودتان هم اعتراف کردید که کتاب های خوبی نخریدند

کتاب هایی که خریدن دست کمی از پست های اینستاگرامی نداشت! آخه رمان های ترسناک ارزش مطالعه داره؟!

همین اینستاگرام ذائقه شون رو تغییر داده، همونطور که فست فود ذائقه رو تغییر میده!

واکنش همسر استراماچونی (سرمربی تیم استقلال) به قطعی اینترنت در ایران هم، بسیار خواندنی و تامل برانگیز و جالب بود:

دالیلا استراماچونی: دولت ایران تصمیم گرفت که خدمات اینترنت را از تاریخ ۱۵ نوامبر قطع کند. بعد از ۸ روز بدون هیچگونه ارتباطی، واکنش هایم به این موضوع پایان‌ناپذیر است. برای من غیرممکن است که بتوانم همه آن‌ها را با شما به اشتراک بگذارم. خواهش می‌کنم درکم کنید، اما باید چیزهایی بنویسم. برایم درس گرفتن حتی از اتفاقات منفی، بسیار مهم است؛ بنابراین قصد دارم در اینجا درس‌هایی که روزهای بدون اینترنت، به من یاد داد را به اشتراک می‌گذارم.

در ابتدا ناامید شدم، خیلی ناامید شدم…، اما خب من همچنان زنده بودم و می‌توانستم کارهای ارزشمندتری مانند کتاب خواندن، آشپزی بدون جست‌وجو در دستورپخت در گوگل انجام دهم. به نقشه‌های کاغذی برای پیدا کردن مکان‌ها نگاه کنم. روزنامه بخرم و اخبار را نگاه کنم. به خیابان‌ها بروم و خرید کنم و با مردم رودررو صحبت کنم! بله، چشم در چشم! چیزهایی ساده… که در زندگی امروزه بسیار رایج نیست.

اتصال به اینترنت این قدرت را دارد که احساس تنها بودن نکنید. شما زمان‌تان را با صرف کردن در اینستاگرام و فیسبوک و دیدن زندگی دیگران می‌گذرانید. اما این احساس اجبار برای دید زدن مخفیانه بقیه به صورت آنلاین، به شما حس غلطی از رابطه‌های دیگران می‌دهد. به همین علت شاهد هستیم که بسیاری از افراد تلفن‌های هوشمند در دستانشان است… در حالیکه در اداره پست، ایستگاه اتوبوس، پشت چراغ قرمز و یا حتی در رختخواب هنگام خوابیدن هستند.

شبکه‌های اجتماعی به ما این امکان را می‌دهند که احساس نزدیکی با مردم داشته باشیم… زیرا احساس تنهایی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما واقعیت این است که فاصله‌های ما هر روز بیش‌تر می‌شود. همه ما به زمان و فضایی برای خودمان نیاز داریم. ما نیاز داریم که فکر کنیم و بیشتر مطالعه کنیم و همه ما باید زمان‌هایی را به لحاظ جسمی و عاطفی معطوف کسانی کنیم که دوستشان داریم.